Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat 2023’teki depreme Hatay’da Odabaşı Mahallesi Öğretmenler Sitesindeki evlerinde yakalanan Selma Hasar (42), çocukları Mehmet (24), Seher (23), Özkan (22), Ahmet (16), Berat (12) ve Yağmur (8) ile birlikte enkaz altında kaldı. Anne Hasar, depremden 79 saat sonra enkazdan arama-kurtarma ekiplerince yaralı olarak kurtarılırken, çocukları ise hayatlarını kaybetti. Bacaklarından yaralanan ve fizik tedaviye devam eden Anne Hasar, eşi Abdurrahman (52) ile memleketleri Mardin’e yerleşti.
ÜNİVERSİTE İÇİN HATAY’DALARDI
Depremden 1,5 yıl önce üniversite okuyan çocukları Mehmet ve Seher için Hataya yerleştiklerini belirten Selma Hasar, “Kardeşleri, oğlum Mehmete, 6 Şubat akşamında doğum günü sürprizi yapacaktı ama olmadı. Onun bir küçüğü kızım Seher 23 yaşındaydı. Özkan 22 yaşındaydı, Ahmet 16, Berat 12, Yağmur ise 8 yaşındaydı. Hepsi depremde şehit oldu. Depremden önce Mehmet ve Seher, Hatay’da üniversite okuyorlardı. Mehmet, gastronomi, kızım Seher ise edebiyat son sınıf öğrenciydi. 5 Şubat gecesi yemek yedik, çay içtik ve sonra gece 01.00 gibi uyuduk” diye konuştu.
ENKAZ ALTINDA HELALLEŞTİK
Deprem anını ve sonrasında yaşadıklarını unutamadığını ifade eden Selma Hasar şunları söyledi:
“Deprem anında uyandım ama başım dönüyor zannettim. Büyük oğlum, ‘Anne deprem oluyor’ diye bağırdı. Küçük çocuklarımı da alıp dışarı çıkacaktık. Kapıya yakındır, çocuklar kapıyı açıyordu hem yukarıdan hem de uzaktan ses geliyordu. Sanki yer yarılıyordu. 6 çocuğum ile beraber koridordaydık, arka arkayaydık.
Onların arkasında ben vardım. Hepsi bana dönüp gözümün içine baktılar ve Anne dediler. O sırada düştük. Sanki tavana çarpıp yere düştüm. Yüzüstü düşmüştüm ve bacağım arkaya doğru altımda kalmıştı. Sonra çocuklarımı çağırdım, adlarını teker teker söyleyip seslendim. Büyük oğlum ve en küçük 2 çocuğumun sesini hiç duymadım. Diğerleri ile konuştuk. Seher çağırdı beni, onunla konuştum. Helalleştik. 22 yaşındaki oğlum Özkan ile konuştuk. Oğlum, bana Hakkını helal et anne, seni üzdüysem affet dedi. Sonra Ahmet konuştu.
En güçlü oğlum Özkandı, ev işlerinde ağır işleri o yapardı. Ona seslendim, Kardeşlerini çıkarıp, çıkın dedim. Özkan ağlayarak, Anne, göğsümde büyük bir taş var. Nefes alamıyorum dedi. O an zaten ümidimi kestim, sonra bayılıp kendimden geçmişim. Hava da soğuktu, susuz ve aç günlerce kaldık. Bu acıya kelimeler kifayetsiz kalıyor, sözün bittiği yerdeyim.
Şu an yıl dönümü olacak. Bakmayın böyle durduğumuza, yaşıyormuşuz gibi görünüyoruz ama onu insanın içine gelip bakın. Gördüğüm kabuslarla uyuyamıyorum. Bir sürü psikiyatri ilacı kullanıyorum. Üzerine sıkıntı ve stresten guatr oldum. Eşim aynı şekilde hasta ve yemek yemiyor. Daha önce biraz daha iyiydim ama yıl dönümü yaklaştığı için bir aydır kötüyüm.”
Abdurrahman Hasar ise depremden 2 gün önce hasta olan annesini ziyaret etmek için Mardine geldiğini ve bu yüzden de vicdan azabı çektiğini söyledi.
